Groupie La Douz
We hebben noig geen foto van deze groep!

Interview door Albert Meester met Nic Grandiek van GROUPIE LA DOUZ.

*Wat betekent de naam? *

De naam is een verwijzing naar mijn toemalige vriendin Mirjam Does. Ze was een beetje onze eerste fan en voor de grap noemde we haar onze "groupie", daarbij overigens opmerkend dat we een strikt monogame relatie onderhielden. Maar goed , het bekte wel leuk dus het werd Groupie la Douz.

*Wanneer werd de band opgericht, waarom en door wie?*

Jacco Grandiek heeft de band opgericht. ik denk zo rond 1985. Jacco speelde basgitaar. Ik speelde slaggitaar en zong een beetje en we rommelde wel eens wat met de instrumenten. We hadden in die tijd ook een studenten/zaterdagbaantje op het distributiecentrum van Albert Heijn in de Achtersluispolder. Daar werkte Raymond Galje. Ik de pauzes zaten we veel over muziek te praten en kwamen er zo achter dat Raymond drumde. Zo is het balletje gaan rollen. Buurjongen Guus van der Meer zat net op saxofoonles dus dat leek ook een welkome aanvulling. Zo is de eerste bezetting tot stand gekomen.

Na een jaar is Eric Hart als gitarist erbij gekomen. Toen begon de band ook het niveau van een schoolbandje te ontstijgen. Door een muzikale twist tussen mijn broer Jacco en mij is hij later uit de band gestapt en in andere bands gaan spelen. Rob Rozemeijer heeft toen de baspositie ingenomen en we hebben de laatste jaren nog wat gewisseld met de zang. Lyda Bareveld werd de achtergrondzangeres en he laatste jaar van de band (1991) heeft Ed Schoen de zang over genomen. Mijn zangkwaliteiten waren niet zo geweldig en als ik te hard moest zingen (dat gebeurd helaas maar al te vaak in een band) had ik na vijf nummers al stembandproblemen.

*Wat voor soort muziek speelden jullie? Waarom werd voor deze muzieksoort gekozen?*

Echte popband zou ik zeggen, swingde wel altijd (althans velen gingen dansen als we speelden). Echt in een stijl was het niet te vatten. Hing een beetje tegen een funky popband aan. Snufje Cure, lepeltje Talking Heads maar veel eigen werk.

*Speelden jullie ook andere nummers en wie waren jullie voorbeelden?*

We coverden natuurlijk regelmatig, gewoon omdat we dat leuk vonden (The harder they come van Joe Jackson was mijn favoriet) maar de meeste lol haalde we toch uit eigen nummers schrijven.

*Waar traden jullie op? *

We hebben veel desolate jeugdhonken meegemaakt in een grote straal rondom de Zaanstreek en daar buiten maar ook veel cafe's en zalen en feesten. Toen we beter werden hebben we ook meerdere keren meegedaan aan band-avonden in Drieluik en de Waakzaamheid. Het was natuurlijk toch een hoogtepunt om daar op te treden.

*Hadden julllie veel fans. Hebben jullie nog een plaat gemaakt?*

Jazeker, tientallen tot vele miljoenen, alleen vergaten ze me rijk te maken. We hebben een serieuze poging gedaan om een goede demo te maken (ergens in een studio aan de Oostzijde) maar helemaal tevreden over het resultaat was ik niet. Het rondsturen van de demo's naar kroegen en zalen leverde overigens wel veel optredens op. Via een POP promotie buro (ben helemaal kwijt hoe dat geregeld was) hebben we een keer een singel opgenomen en op een LP gezet (Try me now!). Dat plaatje vonden ze zo goed dat we promt in Paradiso mochten optreden. Daar heb ik ook nog een video van. Dat was echt een geweldige ervaring. Zaterdagavond 22.00 Paradiso Live en volle bak.

*Wanneer en waarom zijn jullie gestopt?*

Na het optreden in Paradiso ben ik er mee gestopt. Ik was toen net afgestudeerd (studeerde milieubiologie aan de Universiteit van Amsterdam) en kon het niet meer opbrengen om de hele zaterdag bezig te zijn met een optreden in een buurthuis in de kop van Noord-Holland voor 3 man en een paardekop. Daarnaast moest er nog flink geoefend worden en daar had ik geen tijd meer voor. Wat voor mij verder speelde is dat de andere bandleden wel heel erg goed gingen spelen en hun interesse steeds meer richting de jazz en big bands ging. Ik had daar op dat moment niet de zin en energie voor.

*Zie je de andere bandleden nog wel eens?*

Alleen Eric Hart ben ik uit het oog verloren. Hij is in Zeist gaan wonen en dan verlies je elkaar uit het oog. De andere bandleden zie ik regelmatig in het z.g. sociale zaanse netwerk. De verstandhoudingen zijn nog prima. Met het grote milleniumfeest in Cafe Batavia hebben we als Zaanse Topband van weleer ook opgetreden (met de familie Leurs, CC Rider en Caramba).

*Ben je zelf in de muziek doorgegaan of koos je voor andere hobby's?*

Nam mijn gitaar vaak mee als ik zeilles in Friesland ging geven. Maar het genre was daar iets anders.... Af en toe pak ik de gitaar nog maar doe er niets publiekelijks mee. Wellicht als de penopauze zich aandient dat ik weer een bandje ga formeren. Alle andere bandleden zijn zover ik weet meer actief. Guus van der Meer speelt saxofoon in de East Side Big band. Jacco speelt zo nu en dan in een band. Moet de anderen maar eens vragen.

*Hoe oud ben je nu en wat doe je nu voor werk?*

Ben net aan de tweede helft (!!) begonnen en werk momenteel als beleidsadviseur voor Gedeputeerde Staten van Noord-Holland. Met een team mensen werken we daar aan de bescherming van de de Noord-Hollandse natuurgebieden die zijn aangewezen als Natura2000 gebied, zeg maar de gebieden die in Europees opzicht tot de top behoren. Gezien de achteruitgand van de natuur (met een mooi modewoord ook wel biodiversiteit genoemd) geen overbodige klus. Daarvoor heb ik verschillende banen bij ingenieursburo's gehad en een zekere mate van zaanse bekendheid gekregen als medestichter, oprichter en baas van Cafe Batavia (samen met broer Pieter).

*Welicht heb je nog een leuke anekdote en wil je nog wat toevoegen.*

De leukste annekdotes zal de huwelijken van de andere bandleden doen wankelen.......Maar verder het eerste optreden in Drieluik (toen het Mekka voor de popliefhebber). Ik stond werkelijks stijf van de zenuwen, gitaar gestemd en achter het gordijn op het podium wachten op de aankondiging. Onze namen werden opgeroepen en wij het podium op. Ik was echter zo zenuwachtig dat ik drie keer met mijn gitaar tegen een zanghengel opliep. Gitaar finaal ontstemd maar ik zet met een rif het eerste liedje in, valser dan vals. Ik kijk de zaal in, doodstil en totaal verbaasd. Ik stop meteen en probeer met trillende vingers mijn snaren te stemmen, wat natuurlijk niet meer gaat lukken. Nog steeds doodstil (400 m/v!!). Schreeuwd er opeens een dronken gozer keihard in de zaal: "SPEEELEEE ZAKKEVULLERS". Zaal dubbel van het lachen. Het enige wat ik me van dat optreden kan herinneren is dat ik naderhand heel veel bier heb gedronken. Als laatste, ik ben niet met mijn supergroupie Mirjam getrouwd.

De band is later nog doorgegaan onder de naam JUST GROUPIE (Zaanse popmarathon)