Zaans-Purmerendse hardrockformatie. Wordt begin jaren tachtig opgericht als driemansband (zie 'drieluyck' bio hiernaast) welke nog een zanger zoekt. Dat wordt Frank Leurs.

Exises brengt als eerste Nederlandse band in 1986 een album uit op CD-formaat. De plaat verschijnt ook op vinyl via Boudisque Records (Megaton) en laat typische jaren-tachtig hardrock horen.

Het album gooit hoge ogen bij de 'hardrockpers'. De plaat wordt ook in de USA uitgebracht via Medusa records. Het feit dat de Zaanse groep als eerste Nederlandse band een plaat op CD uitbrengt is 'historisch'. Zanger Frank Leurs verlaat de groep na de eerste release als de groep in haar eigen studio bezig is aan de tweede plaat. (zie ook zijn verhaal onderaan deze pagina)

Bezetting 1996

De CD wordt gepresenteerd in Het Drieluik in Zaandam. Opnieuw gooit de groep hoge ogen. het album wordt behalve in een groot aantal Europese landen in 1997 ook in Japan uitgebracht.

Tot een echte internationale doorbraak komt het niet. Het album levert Exises wel een aantal 'grote' optredens op. Na korte tijd staat de band weer op een laag pitje.....

Discografie

Exises

Reternity

Reternity

Ik zag de band Exises op een groepenpresentatie; ik had niet lang daarvoor de canadese band RUSH ontdekt en zij,exises, speelden dit soort muziek; supertechnische hardrock die in mijn oren als een klok klonk. Zij hadden mij ook zien optreden en waren onder de indruk van mijn stem; ik kreeg een telefoontje van de drummer en eigenlijk, na een auditie, was ik een week later de zanger van exises. het werd voor mij een zeer leerzame periode waar ik veel vooroordelen over hardrock moest laten varen, omdat er zoveel goede muziek was en is in dat genre.

De eerste twee jaar was de band vooral bezig met het opbouwen van reportoire en af en toe eens een optreden, maar dan wel met een goede PA en voldoende technici om de boel verzorgd over het voetlicht te tillen! Wel leuk om altijd met een ploeg van een man of 15 op pad te gaan. Op een gegeven moment hebben we een demo gemaakt bij Roel Toering in Arnhem; twee dagen rondhangen in een studio;eten, drinken, slapen?een compleet nieuwe wereld ging voor me open en superspannend. Via-via waren we in contact gekomen met Bert Heering, de toenmalige zanger van Vandenberg en die heeft ons onwijs op weg geholpen; wij mochten de synthesizers van Vandenberg gebruiken en Bertus heeft ook nog wat achtergrondzang gedaan.

Deze demo sloeg in als een bom, we kregen lovende kritieken in de music maker en de kranten begonnen aan ons te trekken, waarbij ik de primeurtjes altijd doorspeelde aan Ton de Lange van het Noord-Hollands dagblad, omdat Ton en ik zo'n beetje samen opgegroeid waren en een goeie vriend van broer Guus was. Wij werden alleen maar gesterkt om er nog harder tegenaan te gaan; zo moesten we ook op zoek naar een serieuze manager; die vonden we in de persoon van Martin Philippus uit Amsterdam. Hij was op dat moment manager van de band van mijn latere schoonzuster en hij was altijd manager geweest van een Amsterdamse hardrockband die heel hard aan de weg had getimmerd; de naam ben ik kwijt. Martins' belofte was om ons binnen een jaar uit de anonimiteit te halen en dat is hem riant gelukt.

Onder zijn leiding stonden we in no-time bij count-down cafe met Alfred Lagarde en Kees Baars. Grappige bijkomstigheid was dat Kees altijd de manager van Vandenberg was?..er kwamen steeds groter en betere optredens.

In 1985 zijn we via Boudisque in Amsterdam serieus de studio ingedoken; we hadden een wereldwijde deal, wat voor een nederlands debuut toch wel zeer uitzonderlijk was! 28 dagen betaald in een studio in hartje Amsterdam rondhangen, dag en nacht met muziek bezig zijn; voor ons een eitje, voor John Tilly onze producer, zo'n zware klus dat hij halverwege de opnames instortte en 3 dagen aan een stuk heeft geslapen..engelse watjes!! Bij de release van de plaat, toen nog elpees, kregen we de keus van de platenmaatschappij om een clip te maken, of als eerste nederlandse hardrockband op cd uit te komen; wij kozen voor het laatste omdat dat weer voer was voor de journalisten.

Bij de uiteindelijke release kregen we de aandacht van de grote muziekbladen, muziekexpress en musicmaker. Grote artikelen en prijsvragen en meer van dat soort dingen. Free Record Shop heeft nog eens een half weekblad aan ons gewijd ook weer met de onvermijdelijke prijsvragen met als prijs een gesigneerde cd;ook voor ons een nieuw fenomeen; je eigen cd ondertekenen?WE BESTONDEN! De release werd gevierd met een cd presentatie in Paradiso. Wat een avontuur?een jaar hiervoor stonden we in het voorprogramma van een andere Nederlandse hardrockband en nu waren we headliner. We hadden flink uitgepakt met een enorme geluidsinstallatie en 100 kilowatt aan licht voorzien van lasers en weet ik niet wat; dames voor de make-up, catering; compleet als een goed ge-oliede machine; een sensationele ervaring, met alweer lovende kritieken.

Er waren in de studiotijd wat dingen voor gevallen die mij niet lekker zaten, maar werden even tenietgedaan door deze ervaring. Een jaar later hebben we paradiso nog eens over gedaan met een concert samen met Horizon en Helloise. Met Helloise deden we vaker optredens in tamelijk grote tenten.

Wij waren inmiddels de studio ingedoken om aan nieuw materiaal te gaan werken. We hadden inmiddels een eigen studio, dus we konden opnemen wanneer we wilden. De ergernissen opgedaan bij het eerste studioproject begonnen mij parten te spelen; mijn inspiratie raakte weg om nog een hardrockprojekt te gaan doen en ik begon te zoeken naar andere wegen. Toen ook de samenwerking met Martin, onze manager, wegviel was het voor mij klaar; ik had er geen zin meer in!